Collega’s aan het woord
Licht meebrengen met een lach op je gezicht
Op zijn negende jaar verzorgt Oscar (31) in Colombia zijn zieke moeder en jongere zusje. Hij laat school ervoor schieten want ‘het voelt goed om er voor anderen te zijn. Twee decennia later start hij – inmiddels als vluchteling in Nederland aangekomen – de BBL-opleiding Verzorgende IG. Hij werkt vier dagen per week op de afdeling Thuiszorg van Pennemes en gaat op vrijdag naar school.
Naar Nederland
Door de ziekte van zijn moeder ontdekt Oscar al op jonge leeftijd zijn roeping. Na de middelbare school kiest hij voor de opleiding Verpleegkunde. Na drie jaar studeren en stagelopen, ontvlucht hij in 2019 zijn vaderland; het is er voor hem niet langer veilig. In Nederland komt hij via Ter Apel in Amsterdam terecht, leert de taal en werkt in de horeca. In 2022 ontvangt hij zijn verblijfsvergunning.
Toevallige ontmoeting
Kort daarna bezoekt Oscar een open dag van ROC Amsterdam en dat blijft niet zonder gevolgen. “Ik kon een opleiding tot Verzorgende IG volgen, maar had wel een werkplek nodig. Toevallig ontmoette ik de dag erna een verpleegkundige van Zorggroep Zaanstreek. Zij vertelde me dat ze op zoek waren naar nieuwe collega’s.” In juli 2023 begint hij bij de organisatie. Een maand later start hij zijn tweejarige BBL-opleiding tot Verzorgende IG.
Praktijkbegeleidster
Sindsdien werkt Oscar vier dagen per week in de thuiszorg bij Pennemes. “Op vrijdag ga ik naar school en krijg ik vakken als anatomie, palliatieve zorg en wondzorg.” Op de werkvloer voert hij verschillende handelingen zelfstandig uit, omdat hij in Colombia al vergevorderd was in zijn opleiding. “Natuurlijk zijn de protocollen hier anders, die moet ik leren. Mijn praktijkbegeleidster helpt me daarbij en toetst mijn vaardigheden. Met vragen kan ik altijd bij collega’s terecht.”
Binnenkomen met een lach
Oscar geniet van zijn werk bij Pennemes. “Ons werk staat soms onder druk, maar ik probeer altijd ruimte te maken voor persoonlijke aandacht. Ik kom steevast binnen met een lach. Mijn moeder zei altijd dat ik licht meebreng en anderen opbeur met mijn aanwezigheid. Dat zit ’m vaak in de kleine dingen: een knuffel, een praatje, of even iemands benen masseren tijdens de verzorging.” Hij is dankbaar voor zijn plek bij Zorggroep Zaanstreek. “Na mijn opleiding wil ik hier graag blijven werken. Ik ontwikkel me professioneel én leer van de ouderen die ik verzorg. Laatst miste ik mijn familie en was verdrietig. Een oudere dame liet me inzien dat dit slechts een levensfase is. En dat ik trots mag zijn op wat ik heb bereikt.”